E60

-

 

ადრე მკითხა ერთმა ადამიანმა, რა გაქვს შენიო?...

რა არის ნამდვილად შენი...

არა მატერიალური...

უბრალოდ შენი...

რამოდენიმეჯერ მეფიქრა მაგ ამბავზე:

   - გზა... გზა რომელიც უნდა გაიარო... მხოლოდ შენ... და რომელიც მხოლოდ შენია...

მიხარია და მიყვარს ჩემი გზა...




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

პატარა ჩანახატი თოვლზე

-
ბოლო დღეები საკმაოდ ცუდად ვიყავი, სახლში ვიჯექი, უფრო სწორად ვიწექი და წელი მტკიოდა, არც ახალ წელზე, არც სამსახურზე (მომკლავს დალაქა რო წაიკითხოს მარა რა ვქნა ცოდვა გამხელილი სჯობსო) და არც რამე აზრიანზე ფიქრი არ შემეძლო, ვიწექი და ტელევიზორის პულტს ვაწვალებდი (ეს მართლა პულტის წვალება იყო, ამდენ არხზე ნორმალურს ვერაფერს იპოვი კაცი) მერე ესეც მომბეზრდა და ისევ ფიქრი დავიწყე, ბევრი რამე გამახსენდა, კარგიც და ცუდიც, მათ სორის ისიც ადრე ნოველებს რომ ვწერდი და მეგონა ამ ჩემი წერით საქართველოს მომავალი რობაქიძე თუ არა ვინმე ისეთი მოსახსენიებლად რომ ღირს (სპეციალურად არავის ვასახელებ, არ ეწყინოთ) ეზრდებოდა. რამოდენიმე მაშინდელი ნოველა თქვენც შეგიძლიათ იხილოთ აქვე ბლოგის ბოლოში(არცერთი კომენტი რომ არ ადევს ეგენია) მერე წერას შევეშვი და რარაც სხვა რამეების კეთება დავიწყე, მოკლედ საით მივდივარ, გადმოვიღე ეს ჩემი ნოველები წელმტკივანმა და ერთი ცალი მომეწონა (მოკლედ ნელ ნელა გაპარებთ ჩემს ბავშვობისდროინდელ ნაშრომებს) თოვლზე და ზამთარზე იყო, ჰოდა რადგან ბოლო პერიოდი გადავწყვიტე ძირითადად საახალწლო
Read more

ვაი ჩვენს პატრონს უბედურს...

-
ეს პოსტი აგვისტოში დავწერე, მაგრამ არ ვაქვეყნებდი, ვთვლიდი რომ არ იყო ამის დრო და სიტუაცია, იმასაც ვფიქრობდი, რომ როგორც ერთი ჩემთვსი ძალიან საყვარელი და პატივსაცემი ადამიანი იტყვის ხოლმე (შენ ყველაფრის უტრირება გიყვარს და ყველაფერს ძალიან მძაფრად ხედავ ხოლმეო) შეიძლება მართლაც ვაჭარბებ და რაღაცაში ვცდები მეთქი, მაგრამ 1 სექტემბერს აქციაზე რომ გავედი ფოტოაპარატით ხელში და ერთ საათში აღარც პროტესტი რომ აღარ მინდოდა და აღარც სურათების გადაღება გადავწყვიტე მაინც დამეწერა..... დიდი ხანია არაფერი დამიწერია, უფრო ზუსტად აგვისტოს დასაწყისიდან. არადა ამ პაუზამდე თითქოს გადალახული მქონდა კრიზისი და ისევ ძველებურად ვყავდი წერას აყვანილი, მაგრამ ერთმა დღემ და შემდგომში განვითარებულმა მოვლენებმა ყველაფერი თავდაყირა დააყენა... 7 ში მაგრად დავთვერი და მეორე დღეს მთელი დღე მეძინა. შუადღეს საკმაოდ გადაცილებული იყო რომ გავიღვიძე, ტელევიზორი ჩავრთე და მანამდე რომ არასოდეს მომნდომებია საინფორმაციო გამოშვების ჩართვა, ამჯერად რატომღაც მაშინვე კურიერზე გადავრთე: ქალაქი ცხინვალი ჩვენს კონტროლ ქვეშაა... დაკავ
Read more

* * *

-
Image
ბევრი ვიარე... ბევრგან მივედი... არსად არ დავრჩი, ვერსად ვერ მომინდა დიდხანს ყოფნა... ბევრიგან მეწყინა, ზოგან მეტკინა... ბვერი ვეცადე, ხანდახან არ ვეცადე... ბევრგან უინტერესო იყო, ხანდახან მაცდურად საინტერესო, მაგრამ არ მინდოდა... რაღაც სხვა მინდოდა, სხვა რამეს ვეძებდი, დიდხანს ვერ ვხვდებოდი რას... მერე მივხვდი, მაგრამ სადაც მივდიოდი ის არ მხვდებოდა... დავიღალე, დავჯექი.... გავჩუმდი, მოვიწყინე... ვფიქრობდი და მინდოდა, მაგრამ არ იყო... ნელნელა იმედის დაკარგვა დავიწყე, სევდა და ბრაზი მომაწვა... მე რაც მინდოდა არ იყო... იყო ბძროლა, იყო მტაცებლობა, იყო ტყუილი... იყო გამორჩენა, იყო მლიქვნელობა და იყო სიყალბე... რაც მეტად ვაკვირდებოდი, მეტად მეშლებოდა ნერვები და მიტყდებოდა გული... ძალიან ცუდად ვიყავი.... ... მერე შენ მოხვედი და თითქოს გაანათე! ტატო 12 დეკემბერი 2023
Read more