მომენატრა წერა....
სულ მეგონა, რომ ჩემი საქმე წერა იყო, მეტიც ერთი პერიოდი "წერას ვყავდი აყვანილი" ბევრ სისულელეს, ცოტა ჭკვიანურს და საინტერესოსაც ვწერდი, ფანებიც მყავდა,ნუ ყოველ შემთხვევაში მაშინ ასე მეგონა, მაგალითად ჩემი ნათლიდედა თანამედროვე საქართველოს ყველაზე სამაგალითო ქალი და ჩემთვის ერთ-ერთი უახლოესი მეგობარი მარიამ ჩიქოვანი... მაროს მობეზრდა ბოლოს ჩემი "ნააზრევის" კითხვა და საქმეს მიხედა, მერე კოლია გამოაპარებდა ხოლმე თვალს, პაჭო და ჭუკიც ხანდახან გადახედავდნენ და ერთი ორ კომენტსაც შემომაშველებდნენ ხოლმე... მოკლედ ვწერდი, ვკითხულობდი და მიხაროდა... მერე კალკულატორი მოვიდა ჩემ ცხოვრებაში და წერაც დამავიწყა და თავიც... ამდენი ვალი, იმდენი დებეტი, ამდენი კრედიტი.... ვიგოდა, ფული, ბიზნეს "წარმატება', მოკლედ ისე გავიდა წლები ვერც გავიგე და ძალიან ძალიან ბევრი დრო დავკარგე.... ერთადერთი რაც ყველაზე მაგარი მოხდა ჩემ ცხოვრებაში ნატატია, რომლის გულისთვისაც ღირდა ცხოვრება, სულ რომ ჩვეულებრივი და რიგირთი რამე პროფესიიის "გოგო" გამოვიდეს და გახდეს მა
